Baba Balak Nath Bhajan (बाबा बालक नाथ भजन)

शुक्राना तेरा जोगिया

ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ, ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ ਤੇਰਾ ਜੋਗੀਆ lਸ਼ੁਕਰਾਨਾ ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ, ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ ਤੇਰਾ ਨਾਥ ਜੀ lਦੀਵਾਨਾ ਸਾਰਾ ਜ਼ਮਾਨਾ, ਜ਼ਮਾਨਾ ਤੇਰਾ ਨਾਥ ਜੀ

बाबा तेरे दर हम आये है

बाबा तेरे दर हम आये है अब सुन लो अर्ज हमारी,हमे रखो गे जिस हाल में तुम रेह्लेंगे मर्जी तुम्हारी……ना सोना चांदी हम पे है

मेरा बाल विंगा ना होवे

ਤੇਰਾ ਨਾ ਲੈ ਜਿਥੇ ਖਲੋਵਾਂ ਮੇਰਾ ਵਾਲ ਵਿੰਗਾ ਨਾ ਹੋਵੇ।ਮੇਰਾ ਵਾਲ ਵਿੰਗਾ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਬਾਬਾ ਵਾਲ ਵਿੰਗਾ ਨਾ ਹੋਵੇ॥ਵੇ ਜੋਗੀਆ ਵੇ ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਨਿਆਰੀ,

तेरी गुफा कोल घर पा लेना

तेरी गुफा कोल घर पा लेना,असी तेरे पड़ोसी बन जाना,तेरी मौज च मौजा मानागे,तेरे चरणी लग असी तर जाना,तेरी गुफा कोल घर पा लेन

बाबा जी दे रंग बरसे

ਬਾਬਾ ਜੀ ਦੇ ਰੰਗ ਬਰਸੇ, ਨਾਮ ਵਾਲਾ ਰੰਗ ਬਰਸੇ llਜੋਗੀ, ਦਿਓਟ ਗੁਫ਼ਾ ਵਿੱਚ, ਰਹਿੰਦਾ ਏ ਸਾਡਾ, ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਮਨ ਤਰਸੇ,,, ਬਾਬਾ ਜੀ ਦੇ ਰੰਗ ਬਰਸ

कोई ना सहारा

ਵੇ ਰੋਈਆਂ ਬਾਲਕਾ ਵੇ, ਗਊਆਂ ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਤੇ,ਤੇਰੇ ਜਾਣ ਦਾ, ਮਨਾਇਆ ਸੋਗ ਭਾਰਾ,ਤੇਰੇ ਬਾਝ ਨਾ ਉਹ, ਪੀਂਦਿਆਂ ਨਾ ਪਾਣੀ ਵੇ,ਤੇਰੇ ਬਾਝ ਨਾ ਉਹ, ਖਾਂਦੀ

ज़िंदगी दे साह

सिद्ध जोगी नाम ला दे ज़िन्दगी दे साह तू,वेखी चल हुँदा की मुक़दराँ दे नाल तू, सिद्ध जोगी नाम.... वरकतां वेखी चल कमाईयाँ व

पौणाहारी दा चाला आ गया

ਮੈਥੋਂ ਤੁਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ, ਪੌਣਾਹਾਰੀ ਦਾ ਚਾਲਾ ਆ ਗਿਆ lਮੈਥੋਂ ਤੁਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ, ਦੁੱਧਾਧਾਰੀ ਦਾ ਚਾਲਾ ਆ ਗਿਆ lਮੈਂ ਆਪੇ ਲੈਜਾਂਗਾ ll, ਤੂੰ

आ जोगी करके मोर सवारी

ਆ ਜੋਗੀ, ਕਰਕੇ ਮੋਰ ਸਵਾਰੀ, ਸਾਡੇ ਘਰ ਆ ਜੋਗੀ llਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਇੱਕ ਵਾਰ, ਸਾਡੇ ਘਰ ਆ ਜੋਗੀ*, ਆ ਜੋਗੀ, ਕਰਕੇ ਮੋਰ ਸਵਾਰੀ, ਸਾਡੇ ਘਰ ਆ ਜੋਗੀ lਆ ਬਾ

तेरे रंगां विच

ਤੇਰੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ lll, ਮੇਰੀ ਸਰਕਾਰ,  ਮੈਂ ਤਨੋਂ ਮਨੋਂ ਰੰਗਿਆ ਗਿਆ, ਮੈਂ ਤਨੋਂ ਮਨੋਂ ਰੰਗਿਆ ਗਿਆ llਪੌਣਾਹਾਰੀ ਬਾਬਾ, ਮੋਰ ਤੇ ਸਵਾਰ,,,* ll,ਮ

मेरा बाबा बालक नाथ

कलयुग दे विच आ गया, इक छोटा जेया नाथ,बाबा बालक नाथ मेरा बाबा बालक नाथ..... हथ विच जिसदे चिमटा सजदा,भगतां दे दुःख नू ओ हर

जोगिया दर तेरे ते

ਜੈ,,, ਜੋਗੀ ਦੀ ਜੈ ਜੈ xll -ll ਬਾਬਾ ਜੀ ਤੇਰੇ, ਕੌਤਕ ਅਜ਼ਬ ਨਿਰਾਲੇ lਕਿੰਨੇ ਆਏ ਪਰਖਾਂ ਵਾਲੇ ll,, ਕਿ ਜਿੰਨੇ, ਆਏ ਪਰਖਾਂ ਵਾਲੇ, ਸਭ ਦੀਆਂ, ਆ

बाबा दे दे दीदार

ਬਾਬਾ ਦੇ ਦੇ ਦੀਦਾਰ, ਮੁਖ਼ ਮੋੜ ਨਾ ll,ਆਏ ਦਰ ਤੇ ਸਵਾਲੀ, ਖ਼ਾਲੀ ਤੋਰ ਨਾ ll^ਲੱਖਾਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ, ਦਿਨ ਅੱਜ ਚੜ੍ਹਿਆ ਏ, ਬਾਬਾ ਜਦੋ ਦਾ ਲੜ੍ਹ, ਤ

दसियो बाबा जी मेरे लेख की ने कहन्दे

ਦੱਸਿਓ  ਬਾਬਾ ਜੀ ਮੇਰੇ ਲੇਖ ਕੀ ਨੇ ਕਹਿੰਦੇ,ਦੱਸਿਓ ਜੋਗੀ ਜੀ ਮੇਰੇ ਲੇਖ ਕੀ ਨੇ ਕਹਿੰਦੇ,ਹੋ ਸੁੱਖਾ ਦੀ ਤੇ ਗੱਲ ਛੱਡ,ਦੁੱਖ ਕਿੰਨੇ ਰਹਿੰਦੇ....ਅਰਸ

बिन गुरु आपने

ਤੇਰਾ, ਕਿਸੇ ਨਾ ਦੇਣਾ ਸਾਥ, ਬਿਨ ਗੁਰੂ ਆਪਣੇ, ਬਿਨਾਂ ਗੁਰੂ ਆਪਣੇ lਤੈਨੂੰ, ਪੈਣੀ ਯਮਾਂ ਦੀ ਮਾਰ, ਬਿਨ ਗੁਰੂ ਆਪਣੇ, ਬਿਨਾਂ ਗੁਰੂ ਆਪਣੇ lਤੇਰਾ, ਕ

झूलन झंडे लाल

ਸੰਗਤਾਂ ਪਾਉਣ ਧਮਾਲ, ਦਵਾਰੇ ਜੋਗੀ ਦੇ llਝੂਲਣ ਝੰਡੇ ਲਾਲ, ਦਵਾਰੇ ਜੋਗੀ ਦੇ*, ਜੋਗੀ ਦੇ,,, ਸੰਗਤਾਂ ਪਾਉਣ ਧਮਾਲ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,^ਚੇਤ ਮਹੀ

आओ बाबा जी

( ਜੇ ਤੂੰ ਨਾ ਕਰੇਂ ਤੇ ਕਰੇ ਕੇਹੜਾ,ਮੇਰੀਆਂ ਸਭੇ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਨੂੰ lਲੋਕੀ ਵੇਖਦੇ ਐਬ ਗ਼ੁਨਾਹ ਮੇਰੇ,ਤੇ ਮੈਂ ਵੇਖਾਂ ਰਹਿਮਤਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਨੂੰ,

जय बाबे दी बोल

ਜੈ ਬਾਬੇ ਦੀ ਬੋਲ ਭਗਤਾ, ਜੈ ਬਾਬੇ ਦੀ ਬੋਲ llਜਨਮ ਜਨਮ ਦੇ, ਪਾਪ ਕੱਟਣਗੇ,,, ll, *ਮਨ ਦਾ ਦਰਪਣ ਖੋਲ੍ਹ,,, ਜੈ ਬਾਬੇ ਦੀ ਬੋਲ ਭਗਤਾ,,,,,,,,,,,,

जोगी दिया मन्दिराँ दे

ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ, ਖੇਲ੍ਹ ਨਿਆਰੇ, \'ਜੋਗੀ ਦਿਆਂ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ xll\' *ਦੇਖੇ ਸਵਰਗਾਂ ਤੋਂ, ਵੱਧ ਕੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ll, \'ਜੋਗੀ ਦਿਆਂ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ xll\

मेरे जोगी दा द्वारा

ਧੁਨ- ਰਾਤੋਂ ਕੋ ਉੱਠ ਉੱਠ ਕੇ ਜੋਗੀ, ਜੋਗੀ, ਸਭ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜੋਗੀ xll -llਮੇਰੇ ਜੋਗੀ ਦਾ ਦਵਾਰਾ, ਸਾਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਪਿਆਰਾ ਏ lਮੇਰੇ ਬਾਬੇ ਦਾ ਦਵਾਰਾ

हो रही जय जयकार जोगी दी

ਹੋ ਰਹੀ, ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਜੋਗੀ / ਬਾਬੇ ਦੀ, ਹੋ ਰਹੀ ਜੈ ਜੈਕਾਰ llਬਾਬਾ ਪੌਣਾਹਾਰੀ,,, ਜੈ ਹੋ lਬਾਬਾ ਦੁੱਧਾਧਾਰੀ,,, ਜੈ ਹੋ l ਬਾਬਾ ਜਟਾਧਾਰੀ,,, ਜੈ

रतनो अवाज़ा मारदी

ਜੋਗੀ, ਸ਼ਾਹਤਲਾਈਆਂ ਛੱਡ ਕੇ ਆ ਗਿਆ, ਰਤਨੋਂ  ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰਦੀ l   ਲੱਸੀ ਰੋਟੀ, ਬਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਦਿਖਾ ਗਿਆ, ਰਤਨੋਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਮਾਰਦੀ lਜੋਗੀ, ਸ਼ਾ

आया सी माँ रतनो दे कोल

ਆਇਆ ਸੀ, ਮਾਂ ਰਤਨੋ ਦੇ ਕੋਲ, ਇੱਕ ਨਿੱਕਾ ਜੇਹਾ ਜੋਗੀ lਬੋਲੇ ਸੀ, ਮਿੱਠੇ ਮਿੱਠੇ ਬੋਲ, ਇੱਕ ਨਿੱਕਾ ਜੇਹਾ ਜੋਗੀ lਆਇਆ ਸੀ, ਮਾਂ ਰਤਨੋ,,,,,,,,,,,

चेत दा महीना हुन आ गया

ਧੁਨ- ਬੈਠ ਕੇ ਤ੍ਰਿੰਞਣਾਂ \'ਚ ਸੋਹਣੀਏ ਚੇਤ ਦਾ ਮਹੀਨਾ, ਹੁਣ ਆ ਗਿਆ,ਭਗਤੋ, ਕਰ ਲੋ ਹੁਣ ਤਿਆਰੀਆਂ lਸੋਹਣੇ ਸੋਹਣੇ, ਸੂਟ ਸਮਾ ਲਵੋ,ਮੇਲੇ ਦੀਆਂ, ਕਰ

अज्ज साड्डे वेहड़े विच पौणाहारी आये

ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ, ਪੌਣਾਹਾਰੀ ਆਏ llਪੌਣਾਹਾਰੀ ਆਏ, ਦੇਖੋ ਦੁੱਧਾਧਾਰੀ ਆਏ* lਅੱਜ ਸਾਡੇ,,, ਜੈ ਹੋ lll ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ ਪੌਣਾਹਾਰੀ ਆਏ llਮੋਰ ਸ

लगियाँ ने रौनका हज़ार

ਲੱਗੀਆਂ ਨੇ ਰੌਣਕਾਂ ਹਜ਼ਾਰ, \"ਦਵਾਰ ਪੌਣਾਹਾਰੀ ਦੇ\" llਹੋ ਰਹੀ ਜੈ ਜੈਕਾਰ, \"ਦਵਾਰ ਪੌਣਾਹਾਰੀ ਦੇ\" lਲੱਗੀਆਂ ਨੇ ਰੌਣਕਾਂ ਹਜ਼ਾਰ,,,,,,,,,,,,

मुँहों बोल भगता

ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਭਗਤਾ, ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਭਗਤਾ ll*ਪੌਣਾਹਾਰੀ ਦਾ ਜੈਕਾਰਾ, ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਭਗਤਾ lਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਭਗਤਾ, ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਭਗਤਾ llਇੱਕ ਵਾਰ, ਜੈਕ

बाबा पौणाहारिया तेरे सदके जावा

ਬਾਬਾ ਪੌਣਾਹਾਰੀਆ, ਤੇਰੇ ਸਦਕੇ ਜਾਵਾਂ ll*ਆਈਆਂ ਹੋਈਆਂ, ਸੰਗਤਾਂ ਦੀ ll, ਮੈਂ ਧੂੜ ਮੱਥੇ ਤੇ ਲਾਵਾਂ,,, ਬਾਬਾ ਪੌਣਾਹਾਰੀਆ, ਤੇਰੇ,,,,,,,,,,,,,,

कलयुग विच जिसदा वास है

ਧੁਨ- ਜ਼ਰਾ ਸਾਮਣੇ ਆ ਓ ਛਲੀਏ ਕਲਯੁੱਗ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਦਾ ਵਾਸ ਹੈ, ਜੇਹੜਾ ਭਗਤਾਂ ਦੀ, ਰੱਖਦਾ ਲਾਜ਼ ਹੈ, ਓਹੋ ਪੌਣਾਹਾਰੀ, ਸਿੱਧ ਜੋਗੀ ਨਾਥ ਹੈ, ਸ਼ਿਵ

माई रतनो बालक आ तेरा

ਮਾਈ ਰਤਨੋ, ਬਾਲਕ ਆਹ ਤੇਰਾ, ਮਾਈ ਰਤਨੋ,,ਮਾਈ ਰਤਨੋ, ਬਾਲਕ ਆਹ ਤੇਰਾ, ਫ਼ਸਲਾਂ ਉਜਾੜ ਗਿਆ,  ਮਾਈ,,, ll ਕਿ ਵਰਜ਼ ਨਿਮਾਣੇ ਨੂੰ, ਸੁਣ ਮਾਈ xllਮੰਗ